Δεν γνωρίζουν όλοι ποια παράσιτα είναι πιο κοινά στο ανθρώπινο σώμα. Τα παράσιτα είναι πλάσματα που ζουν στο ανθρώπινο σώμα και ζουν σε βάρος του ξενιστή. Μερικά από αυτά είναι πολύ επικίνδυνα. Για παράδειγμα, η τριχίνωση, η κυψελιδική κοκκίαση και η κυστικέρκωση μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες επιπλοκές, ακόμη και σε θάνατο.
ποικιλίες
Τα παράσιτα εμφανίζονται σε ενήλικες και παιδιά. Σχεδόν κάθε άτομο τα συναντά τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Η ομάδα των παρασίτων περιλαμβάνει έλμινθους (στρογγυλά σκουλήκια, ταινίες, φλύκταινες), πρωτόζωα, μύκητες, ακάρεα και ψείρες. Τα πρωτόζωα που ζουν στο ανθρώπινο σώμα περιλαμβάνουν τους ακόλουθους μονοκύτταρους οργανισμούς:
- αμοιβάδα?
- Balantidia;
- Giardia;
- βλαστοκύστες?
- Cryptosporidium;
- λεϊσμανία;
- τρυπανοσώματα;
- Trichomonas;
- Τοξόπλασμα;
- Plasmodium ελονοσίας.
Αυτή δεν είναι ολόκληρη η λίστα των πρωτόζωων. Στο σπίτι μπορείτε να μολυνθείτε με έλμινθες. Χωρίζονται σε νηματώδεις (στρογγυλούς σκώληκες), τρεματώδεις (σκώληκες) και κεστώδεις (ταινίες). Τα τρεματώδη αντιπροσωπεύονται από αυλάκια, σχιστοσώματα, πνευμονικές αυχένες και φασόλια. Τα ανθρώπινα παράσιτα περιλαμβάνουν τα στρογγυλά σκουλήκια.
Στους στρογγυλούς σκώληκες περιλαμβάνονται οι σκώληκες, οι τριχινέλλες και οι αγκυλόστομες. Οι ταινίες συχνά αποικίζουν το σώμα. Αυτά τα παράσιτα χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι μπορούν να ζουν σε όργανα για δεκαετίες. Τα κεστόδια περιλαμβάνουν ταινίες βοοειδών, νάνου και χοιρινού κρέατος, σκουλήκια ευρείας ζώνης, κυψελίδες και εχινόκοκκους. Αυτά τα παρασιτικά σκουλήκια προκαλούν ασθένειες όπως η ταινίαση, η τενιαργχίαση, η υμενολεπίαση, η διφυλλοβοθρίαση, η εχινόκοκκωση, η κυψελιδική κοκκίαση του ήπατος, του εγκεφάλου και των πνευμόνων.
Πρωτόζωα
Τα πρωτόζωα παράσιτα του ανθρώπου είναι πολύ διαδεδομένα. Τα περισσότερα από αυτά δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Οι πιο συχνά ανιχνευόμενες ασθένειες είναι η γιαρδίαση, η ελονοσία, η αμοιβάδα, η κρυπτοσποριδίωση και η βαλαντιδίαση. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εμφανίζουν συμπτώματα γιαρδιάσης.
Μεταξύ αυτών των ασθενών κυριαρχούν παιδιά κάτω των 14 ετών. Τα Giardia είναι μικρά παράσιτα που ζουν στα έντερα και το ήπαρ. Ο επιπολασμός της γιαρδιάσης στους ενήλικες είναι 5%. Στα παιδιά αυτή η τιμή ξεπερνά το 30%. Η Giardia μπορεί να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τη μορφή σπορίων (κύστεις).
Ένας άρρωστος είναι πηγή μόλυνσης. Αυτά τα παράσιτα εμφανίζονται στον οργανισμό του ασθενούς όταν καταναλώνει μολυσμένο νερό ή τροφή. Είναι δυνατή η μόλυνση μέσω του χώματος και των οικιακών αντικειμένων (πιάτα, παιχνίδια). Ο μηχανισμός μόλυνσης είναι κοπράνων-στοματικό. Τα παιδιά που πηγαίνουν σε νηπιαγωγεία και σχολεία αρρωσταίνουν πιο συχνά.
Στο πλαίσιο της γιαρδιάσης, αναπτύσσεται δυσβίωση και εντερίτιδα (δωδεκαδακτυλίτιδα). Τα συμπτώματα της παρουσίας παρασίτων στο σώμα περιλαμβάνουν αστάθεια των κοπράνων, συχνές κενώσεις, πόνο κοντά στον ομφαλό ή στο δεξί υποχόνδριο, απώλεια βάρους, κόπωση, υπνηλία, βρουξισμό (ακούσες συσπάσεις των μασητών μυών). Το δέρμα επηρεάζεται συχνά.
Παράσιτα όπως η ελονοσία Plasmodium βρίσκονται συνήθως στον άνθρωπο. Προκαλούν ελονοσία. Αυτά τα πρωτόζωα επιτίθενται στα κύτταρα του αίματος (ερυθρά αιμοσφαίρια), προκαλώντας σοβαρή αναιμία και αιμόλυση. Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή σε περιοχές με ζεστά κλίματα. Οι φορείς είναι τα κουνούπια. Ένα άτομο μολύνεται όταν τσιμπηθεί από μολυσμένα έντομα.
Τα σημάδια των παρασίτων της ελονοσίας περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, έντονη εφίδρωση, ναυτία, μυϊκό πόνο, πονοκέφαλο, έξαψη του δέρματος, δίψα, διόγκωση του ήπατος και σπλήνας και επιληπτικές κρίσεις. Το Cryptosporidium είναι ένα εντερικό παράσιτο. Ένα άτομο μολύνεται μέσω του νερού και της τροφής (γάλα). Η επαφή με μολυσμένα ζώα είναι επικίνδυνη. Η κρυπτοσποριδίωση εκδηλώνεται ως διάρροια, πόνος που μοιάζει με κράμπα στην άνω κοιλιακή χώρα, ναυτία, έμετος, δίψα και ξηροδερμία.
Ελμινθοί
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το 50% του πληθυσμού θα προσβληθεί από μία από τις τρεις λοιμώξεις κατά τη διάρκεια της ζωής του: τριχουρίαση, εντεροβίαση ή αγκυλόστομος. Ένα άτομο μολύνεται από παρασιτικά σκουλήκια μέσω επαφής ή κοπράνων-στοματικών μηχανισμών. Έχουν εντοπιστεί οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ελμινθάσεων:
- πίνετε νερό άβραστο?
- Μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.
- επαφή με τον ασθενή·
- επαφή με άγρια και οικόσιτα ζώα·
- παραμονή σε παιδικές ομάδες.
- κολύμπι σε μολυσμένα νερά.
- Κατανάλωση ανεπαρκώς θερμικά επεξεργασμένων ψαριών, κρέατος, σούσι, κρέατος σε φέτες, οστρακόδερμων.
- συνεχής επαφή με το έδαφος.
- Περπάτημα ξυπόλητος στο έδαφος (για τροπικές χώρες).
Τα παιδιά αναπτύσσουν συχνότερα εντεροβίαση και ασκαρίαση. Ο αιτιολογικός παράγοντας της εντεροβίασης είναι ο σκώληκας της καρφίτσας. Αυτό είναι ένα μικρό, έως και 1 cm μεγάλο παράσιτο από την ομάδα των στρογγυλών σκουληκιών που ζει στο λεπτό και στο παχύ έντερο. Η εντεροβίαση, μαζί με την υμενολεπίαση, είναι μια ελμινθίαση επαφής. Αυτό σημαίνει ότι η μόλυνση είναι δυνατή μέσω της άμεσης σωματικής επαφής με τον ασθενή (τα χέρια του).
Τα παιδιά που δεν πλένουν τα χέρια τους πριν φάνε, δεν δαγκώνουν τα νύχια τους ή δεν βάζουν παιχνίδια στο στόμα τους είναι πιο πιθανό να αρρωστήσουν. Τα ενήλικα παράσιτα αναδύονται από τα έντερα τη νύχτα και γεννούν αυγά στο δέρμα της περιπρωκτικής περιοχής. Προκαλούν φαγούρα και κατά το ξύσιμο, τα αυγά μπαίνουν στα χέρια του παιδιού και μετά στο στόμα.
Η εντεροβίαση εκδηλώνεται με πρωκτική φαγούρα, ξύσιμο του δέρματος, ευερεθιστότητα, διαταραχές ύπνου, βρουξισμό, ακράτεια ούρων, πυελικό πόνο και αλλαγές κοπράνων.
Η ασκαρίαση είναι πιο επικίνδυνη. Περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι έχουν μολυνθεί από αυτό. Τα στρογγυλά σκουλήκια είναι μακριά, στρογγυλά, λεπτά σκουλήκια που ζουν στο λεπτό έντερο. Η μαζική διείσδυση μέσω αυτών είναι επικίνδυνη για την ανάπτυξη εντερικής απόφραξης. Τα σημάδια των παρασίτων στο σώμα δεν είναι πάντα ορατά. Η ασκαρίαση εκδηλώνεται με έκζεμα, ασθενικό σύνδρομο, βήχα (στη μεταναστευτική φάση), εφίδρωση, πυρετό (στο οξύ στάδιο), ναυτία, έμετο, μετεωρισμό, καθυστερημένη ανάπτυξη του παιδιού, διαταραχές κοπράνων όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Εάν υπάρχουν τέτοια παράπονα, θα πρέπει να διενεργείται έλεγχος παρασίτων.
Θεραπεία
Για να απαλλαγείτε από τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα, πρέπει να δείτε έναν γιατρό και να υποβληθείτε σε εξέταση. Δεν γνωρίζουν όλοι πώς να προσδιορίσουν την παρουσία παρασίτων στο σώμα. Η εξέταση περιλαμβάνει εξέταση κοπράνων για ωάρια σκουληκιών και κύστεις Giardia, εξέταση αίματος, απόξεση για εντεροβίαση, ELISA ή PCR, υπερηχογράφημα, τομογραφία, βιοψία μυών (για τριχίνωση) και αλλεργικά τεστ. Η επιδημιολογική ιστορία έχει μεγάλη σημασία.
Μπορείτε να μάθετε εάν υπάρχουν παράσιτα στο σώμα ακόμη και χωρίς συμπτώματα ασθένειας. Ο καθαρισμός του σώματος από παράσιτα πραγματοποιείται με φάρμακα που συνταγογραφούνται από ειδικό.
Οι λαϊκές θεραπείες (καρπούζι και σπόροι κολοκύθας, έγχυμα κρεμμυδιού) βοηθούν επίσης να απαλλαγούμε από τα παράσιτα. Ο γιατρός επιλέγει το φάρμακο ανάλογα με την υποκείμενη νόσο. Για να απαλλαγούμε από τα παράσιτα, η συντηρητική θεραπεία δεν είναι πάντα αρκετή.
Συχνά απαιτείται χειρουργική θεραπεία (για εχινοκοκκίαση και κυψελιδική). Ο καθαρισμός του σώματος μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο. Είναι καλύτερο να θεραπεύεται ο ασθενής με φάρμακα ευρέος φάσματος που είναι αποτελεσματικά έναντι πολλών ασθενειών.
Μην ξεχνάτε τα παράσιτα όπως οι ψείρες, τα ακάρεα και οι μύκητες. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζονται όχι μόνο άρρωστα άτομα, αλλά και άτομα επαφής. Η εξάλειψη των παρασίτων δεν προστατεύει από την επαναμόλυνση. Είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου. Η πρόληψη των παρασιτικών ασθενειών περιλαμβάνει τακτικό πλύσιμο των χεριών μετά τη χρήση της τουαλέτας, επαφή με το χώμα, ταξίδι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, περπάτημα και πριν από το φαγητό, βραστό νερό, σωστή θερμική επεξεργασία κρέατος και ψαριού, περιορισμό της επαφής με ζώα, αποπαρασίτωση κατοικίδιων, αποφυγή μπάρμπεκιου, stroganina, σούσι και ψωμάκια. Επομένως, η προστασία από τα παράσιτα είναι αρκετά δύσκολη, αλλά δυνατή.